นี่คือศิลปะในยุคนั้นที่ถูกผนวกเข้ากับยานยนตร์ได้อย่างลงตัว มันคือวัตถุที่โคตรพ่อโคตรแม่ทรงคุณค่า
หากวันนึงน้าตัดสินใจที่จะขายคันนี้ แบบที่เคยขายเจ้าสีแดงคันที่แล้ว
ผมจะรีบไปขอซื้อมาดูแลต่ออจากใจ ต่อให้แพงก็ยอม
(ตอนนั้นรู้ช้าไป รวบเงินไม่ทัน)
คันต่อไปของผมคงไม่ใช่แลมโบ หรือเฟอ แต่จะกลับไปหาซื้อมัสแตงตัวเก่าๆนี่แหละครับ ดีต่อใจ
ปล1. ตัว Eco ปี 18 ที่ผมเคยใช้คือขายแดกไปแล้ว รอหาดูแลพวกตัวคลาสสิก ต้องการเสียงคำรามและความขลัง
ปล.2 รถน้าแม่งสุดจริง